GOGORATUKO DIDATE?

Bazen behin, neska bat Irene deitua. Ume askoren moduan eskolara zihoan, baina beste batzuen alderantziz txarto pasatzen zuen. 

Neskato honekin, inor ez zuen jolastu ezta projekturik egin nahi. Gero eta txarrago hitz egiten zioten. Egun batean bera jotzen hasi ziren. Horren ondorioz, ez zen eskolara bueltatu eta etxetik ikasten hasi zen beste herrialde batean.

10 urte geroago, guztiak nagusiagoak ziren. Batek telebista pistu eta hau esan zuen:

• Neska hau zer edo zertaz esagutzen dut. Badakit Irene da. Zer egiten du berak NOBEL sariarekin eskuan?-

Hurrengo egunean horretaz hitz egin eta beste batek esan zion Bullying-aren kontra egotean lan asko egin duenez NOBEL saria eman ziotela.

AUSARDIA SUA DA, TRATU TXARRAK KEA BESTERIK EZ.

ZER EGIN DUTE HAU PASATZEKO?

Baziren behin, 2 neska lagun minak zirela, Kattalin eta Miren zuten izena. Beti barreka eta pozik zebiltzaten, baina egun batean, Kattalin, Mirenera joan zen. Biak ohe berdinean lo egin behar zuten, baina Miren, Kattilin  gustatzen hasi zitzaion. Goizeko 03:00 rak ziren eta biak lo egitea adostu zuten. 4 egun pasa eta Miren, Kattalineri hau esan zion:
-Kaixo Katalin, zer moduz?

-Oso ondo Miren, eta zu? - erantzun zuen Kattalinek.

-Ba berdin, baina gauzatxo bat... - esan zuen Mirenek.

-Zer pasatzen da Miren, kontatu, ez da ezer gertatuko - esan zuen oso pozik Kattalinek.

-Ba, esan nahi nuen nire etxean 17:00 etan geratu ahal garela, nahi duzu?

-BAI, NOSKI - erantzun zuen, salto bat emanda.

-Ba agur, gero ikusten gara! - erantzun zuen pozaren-pozez Miren.

17:00 tak ailegatu ziren eta Kattalin, Mirenen etxera abiatu zen.

-Kaixo Miren - esan zuen Kattalinek

-Kaixo!!!

2 ordu pasa ziren eta Mirenek bere neska-laguna izatea galdetu zion eta Kattalin baietz erantzun zion. Gero, Kattalin bere etxera joan zen.

Asteartea zen eta eskolara joan ziren.

-Gauza bat, zuek zarete neska-lagunak? - galdetu zuen Maia izeneko neska bat.

-Bai, zergatik? - erantzun zuten biak. 

-GAIXORIK ZAUDETE, zuen lagunak ez naiz izango, ez dut nahi pertson gaixorik batzuekin egotea nahi eta nozki, besteak ere ez - erantzun zuen berriro Maiak

-Baina zergatik, zure kontua ez da,gurea da - erantzun zuen Kattalinek.

-Zer pasatzen da hemen? - galdetu zuen Lorea izeneko bat.

-Ba gaixorik daudela, zeren eta neska-lagunak dira. - erantzun zuen Maiak.

-HORI EZ DU IMPORTA. Zuek pozik bazaudete - esan zuen 

-Bai, eta asko - esan zuten biak.

-BA KITTO zure kontua ez da. - erantzun zuen Loreak

-Hori egia da - esan zuten denok.

Azkenean Maia bakarrik geratu zen. Ez zuelako nahi lagun horrelakoak izatea.

Ba hau esaten du zergatik jendea horrela pasatu behar dutela. Ezer egin barik. Nire ustez, beraiek pozik egon behar dira eta zuk ezin duzu ezer ezan, ze zuek ez duzue iritzia emanbehar. Hau, denon laguntzaz, homofobia geldituko dugu eta denok pozik egongo gara, eta inori mina ez diogu egingo.

MI CASA

Mi casa es el número 16 de Pertxin Bidea, concretamente, es la segunda a la izquierda. Para acceder a ella puedes subir en ascensor, o por las escaleras. En la casa hay 4 plantas, y en cada una dos puertas de madera, sin contar el -1 y el -2 que son garajes.

Al entrar hay un pasillo que acaba en 7 sitios: la entrada, la cocina, el salón, mi cuarto, cuarto de Leo, cuarto de aita y ama y el baño, y a la derecha tenemos un armario gigante donde mi ama guarda: chaquetas, zapatos y algunas cosas para los regalos (como papel para envolver…).

En mi cuarto, al entrar ,podrás ver un puzle montándose, a  la izquierda está el escritorio, donde hago los deberes y a la derecha tengo posters, hacia delante, si miras para la derecha está mi litera (yo duermo abajo, arriba pongo los libros que he leído y no me han gustado, y abajo el que estoy leyendo)

El salón es muy grande, a veces comemos allí, hay dos puertas, una lleva al pasillo y otra al balcón ,tenemos varios muebles, pero sobretodo baldas donde guardamos: juegos de mesa, copas para ocasiones especiales, fotos y CD, un sofá súper cómodo que se puede abrir para que se tumben más de 2 personas, o para que estén más cómodas…

La habitación de mi hermano es bastante clara y colorida, tiene una cama espaciosa, un cajón donde guardamos las medicinas para los niños y los termómetros, tiene varios cajones con juguetes, y los coches en una mesilla, y un gigantesco armario donde guardamos: su ropa, alfileres, la plancha, cajas y una maquinita para quitar las pelusas. (un dia meti la lengua dentro cuando estaba encendida y sangre mucho).

En mi opinión la casa es muy grande, espaciosa, muy divertida y segura pero también un poco escandalosa.

ESTO HA SIDO TODO, ESPERO QUE OS ALLA GUSTADO Y ASTA LA PROXIMA

EZ DEZAZUBESTEEK ESANDAKOAREN ERAGINIK IZAN

Egun batean Lucia izeneko neska bat zegoen, futbolean jokatzen hasi

nahi zuena. Jolasten hasi zen eta denek barre egin zioten eta gaizki egiten

zuela eta uzteko esan zioten. Luciak ez zuen kasu egin, aurrera egin zuen eta

bere herriko emakumezkoen futbol entrenamenduetara batu zen. Egunetik

egunera hobetzen ari zen, baina egun batean futbolera jolasten zutenekin

eta futbolean gaizki jokatzen zuela esan ziotenekin jolastera joatea erabaki

zuen. Denak harrituta zeuden gol asko sartzen zituelako. Orduan, haietako

batek galdetzen zion:

-Gurekin gehiago jolastu nahiko zenuke?

Eta Luciak esan zion:

-Ez, lehen ez ninduzuelako onartu, orain ez dizuet onartzen.

Lucia nagusiago egiten joan zen eta emakumezkoen futbol ligan hasi zen

jolasten eta txarto jolasten duela esan zutenak berriro lagun izateko gogoz

zeuden.

MEXIKOKO CHICHEN ITZA LEKU SEKRETUA

 

Chichen Itza piradime bat da kareharriz eginda dago. Tenplu bat da eta “El castillo” deitzen diote gaztelu txiki bat dirudielako. Mexikon aurkitu dezakegu Tinum, Yuc-n hain zuzen ere.

Maiek eraiki zuten, bertan Kukulan jainkoari gurtzen zutelako.orrez gain, material berdineko suge bat ere egin zuten. Bestalde, 435 urtetik 455 urtera egon zirela lanean ikertu dute.

Chichen Itza moduko piramide gehiago egongo dira, baina ez askorik.

EZAGUTU PERTSONEI OSO ATSEGINAK IZAN DAITEZ

Egun batean, ibaiaren alboan nenbilen nire lagun batekin paseo bat ematen. Oso nekatuta geunden eta ibaira joatea erabaki genuen. Oso ondo pasatzen ari ginen igerian, baina bat-batean zerbait ikusi genuen eta kanporantz igerian hasi ginen. Kanpoan geudenean lasaiago egon ginen, baina gauza arraroa guregana etortzen zegoela ikusi genuen eta beldurtu egin ginen. Bat-batean uretatik atera zen eta ikusi genuen ile asko zuen mounstro bat zela eta nire laguna eta biok garrasika hasi ginen beldurtuta geundelako. Baina mounstroak lasai askorekin hartu zuen eta bere lagun izan nahi genuen galdetu zigun. Jolasean ari ginen eta oso ondo pasatzen ari ginen  mounstroarekin.

Bukatzeko, lehenik jendea ezagutu mounstro hau bezalako oso atseginak izan daitezkeelako.

LAGUN BERRIA

Egun batean nire herrian paseo bat ematen ari nintzen. Bat-batean neska bat gurpil-aulkian, eskaileretatik jaitsi ezin zena ikusi nuen. Orduan berarengana joan nintzen jeisten laguntzera . Behean geundela, eskerrak eman zizkidan eta hizketan ​hasi ginen. Ana izena zuela eta gurpil-aulkian zegoela esaten zidan duela hilabete batzuk istripu bat izan zuelako. Hitz egiten amaitu genuenean, bakoitza bere etxera joan ginen. 

Harrezkero Ana eta biok oso lagun onak bihurtu gara. Eta ikasi behar dugu jendea gurpil-aulkian doala edo minusbaliotasunak ez duela pertsona hori definitzen eta laguntzen ikasten. Gainera, mundu osoko lagunak egiten eta inor ere ez bakarrik uzten ere ikasi behar da, ezagutzen ez badituzu ezin duzula jakin zelakoak diren.

 

SENTIMENDU ETA EMOZIOEN MAPA

Sentimenduak gauza, gertakari edo pertsona batekiko gogo-egoera. Emozioak erreakzio psikologikoak dira eta automatikoki gertatzen dira. Sentimenduak emozio horien interpretazioak dira eta luzeagoak dira. Sentimentuak batzuetan gorputzeko leku batean sentitzen da, adibidez, gosea sabelean, egarria eztarrian eta arrazoia buruan. Beste batzuena, berriz, elkartasuna eta aitortza (sentimendu positiboak), eta errua eta etsipena (negatiboak), bihotzean sentitzen dira gehien bat. Bestalde, norbere buruaren kontrola buruan eta eskuetan sentitzen da; eta haserreak eta suminak ere eskuetan sentitzen dira. Sentimendu handienak poza, tristura, haserrea, beldurra eta nazka dira. Sentimentu positiboak gauza honekin lotuta daude eta negatiboekin guztiz kontrakoa, gauza txarrekin lotuta daude. Emozioak kontrolatzen jakiteko kezkatzen zaituenaz ez pentsatzen saiatu behar duzu, erlaxatu eta arnasa sakon hartzen, tentsioak askatzen beste modu batzuetan, sakatu zure burua pentsamendu positiboak izateko, saiatu zure bertuteak eta arrakastak gogoratzen, zure arreta desbideratzen saiatu behar duzu. gai zehatza… 

Niretzat nire emozioak eta besteenak oso garrantzitsuak dira umorea zer den jakin ahal izateko. Garrantzitsua da emozioen zergatiak ezagutzea, horrela emozio bakoitza zergatik sentitzen duzun jakin dezakezu.

LEKU SEKRETUA

Chichen Itza lau aldetako piramide bat da, eta tenplu angeluzuzena du bere goiko aldean. Piramide hau guztiz kareharriz osatua dago. Chichen Itza Yucatanen kokatuta dago, Mexikoko herrialdean. Piramide hau maiek sortu eta eraiki zuten. Chichen Itza piramidea 435 eta 455 urteen artean eraiki zen, hau da, 1586 urte daramatza eginda. Maiek piramide hau eraiki izatearen arrazoi nagusia Kukulcán jainkoa gurtzea eta gurtzea izan zen. Badaude beste era bateko piramideak, Chichen Itzan-en.

LEKU OSO BEREZIAK, SEKRETUZ BETETA

 LEKU OSO BEREZIAK, SEKRETUZ BETETA

   Chichén Itzá hiri edo zentro zeremonial bat izan zen, eta bertan piramide eta templu asko kokatzen dira, hoietatik garrantzitsuena “El castillo” edo “Kukulcán” da bere izena, eta gutxi gora bera Chichén Itzá-ren erdigunean dago.

   Chichén Itzá eta haren tenplu eta piramide guztiak hareharriz eginda daude.

   Zentro zeremonial hau eta harekin datorren guztia Mexikon dago kokatuta, Yucatán dago, penintsulan, hain zuzen ere. Mexicon tenplu edo piramide asko bila ditzakezu, esan daiteke munduko bigarren herrialdea dela, Tailandiaren atzetik.

   Maiak izan ziren hiri edo zentro ikaragarri hau eraiki zutenak, Maya herria Yucatán penintsulan dago.

   Chichén Itzá k.o. 435-455. urtean sortu ziren, hau da, orain dela 1585 urte hasi ziren eraikitzen, eta 1605. urtean amaitu zuten eraikitzen gutxi gora behera.

   Chichén Itzá-ko gaztelua, hau da, Kukulcán, Mayen jainko batentzat egin zuten, haren izena, ere, Kukulcán zen.

   Mayek gutxi gora bera 6.000 tenplu sortu zituzten, beraz esan daiteke gutxienez Chichén Itzá-ren bezalako tenpluren bat egon beharko dela mundu osoan.

HAU DA CHICHÉN ITZÁ-REN MAPA:

   

   

Leku sekretua

 Pirámide hauek harriekin eginda daude arriskutsuak diren gauzetaz babesteko. Teotihuacan-en aurkitu ditzakegu honelakoak naiz eta Egipton ere beste mota batzuetakoak ere aurkitu ahal diren. Quinametzin-ek eraiki zuen k.a. 250 urtean.

           

UNTXIA

Bazen behin untxitxo bat basoan bizi zena. Berak egunero beste animalia batzuetatik alde egiten zuen.  

Hurabakarrik bizi zen basoan, bere familiak ez zuelako untxitxoa maite. Untxiak ez zuen ulertzen zergaitik ez zuten maite, baina bere bizitzarekin aurrera jarraitu zuen.

Egun batean txori handi batek bera hartu eta bere habira eraman zuen bere janaria zela pentsatuz. Ia jan egin zuen, baina  txoria

LEKU SEKRETUA

 Leku sekretua piramide moduko bat da 4 aldekoa eta tenplu angeluzuzena du goiko aldean.Kalifa harriz eginda dago, piramide honek. Uste dut Mexikon  aurkitu ahal dezakegula, zehatz-mehatz herri honetan: (Yukatan eta Chinchen Itza). Piramide honek arbaso maiek egin zuten, Kukultan gurtzen n zuten zeren eta jainko maia bat zen. Bere izena lumazko sugea du esanahia eta horrela da badituztela piramide horretan sugeen estatua batzuk.Piramide honetan ezin zara gora igo zeren eta 2008an emakume Aleman bat jausi eta hil zen eta hortik aurrera segutasunez ezin da gora igo. Bestalde, k.a. 1100 urtean egin zen. 

 Nik uste ez dagoela horrelako piramiderik, baina Egipton badaude. Edozelan ere, Egiptokoak piramideak dira,ez daukate ezer, ezta sugerik ezta  beste animaliarik, beraz, ez dira Mexikokoen modukoak.

 Leku sekretua

Chichen Itza Yucatanen (Mexikon) kokatuta dago, lau aldeko piramide bat da eta tenplu angeluzuzena du. Piramide hau eraikitzeko kareharria (arroka bota bat) erabili zuten. rroka mota horie lau koloretakoak izan daitezke: zuriak, beltzak, grisak edo marroiak. Eraikuntza hau Maiak 435 eta 455 urtetik egin zuten, hau da, orain dela 1566 urte. Maiek piramide hau eraikitzeko izan zuten arrazoi eta motibazio nagusia Kukulkan jainkoari gurtzea zen. Munduko beste nonbaiten ere horrelakoak daude, adibidez, eguzkiaren piramidea, Gizako piramideak…

MATXISMOA GELDITUKO DUGU DENON LAGUNTZAZ!

 Baziren behin eskola bat,non eskola horretan neskak eta mutilak egoten ziren. Eskola horretan 4 neskeik asko gustoko zeukaten futbolera jolastea. 4 neskak Ane, Malen, Kima eta Nekane zuten izena. Egun batean mutilak futbolean jolasten egon ziren, eta 4 neskei hurrengoa bururatu zitzaizkien Momentu horretan Nekaneri, jolastera joatea bururatu zitzaion eta Ane, Kima eta Maleneri ondo iruditu zitzaien eta mutilei esan zioten. Mutiko batek hau esan zuen:

-Ezin duzu jolastu!

Eta Kima erantzun zuen: 

-Zergatik Aitzol, zer egin dugu??

Gero, beste mutiko bat sartu zen Jon izenekoa:

-Ez duzue ezer egin, baina jolas hau mutilentzat da,
ez da neskentzat, neskak beste jolas batera jokatu.

-ZERRRR!!!!!!!!!- erantzun zuen Anek-bai NESKAK GARA ETA ZER? Futbolera jolastu ahal dugu jolasak denontzat dira!

-Ane, mesedez, ulertu behar diguzue!-esan zuen Iker izeneko batek- oso txarrak zarete eta ezin duzue jolastu, ez zarete ezertara ailegatuko.

-Iker, zuek ULERTU BEHAR DUGIZUE!!!!, neskak gara eta igual ez gara ezertara ailegatuko, baina jolastu ahal dugu!-erantzun zuen Malenek.

-Bueno, nire ustez, denok jokatu ahal dugu ze eskubide berak ditugu eta azkenean, esan duena Malenek , igual ez gara inora ailegatuko, baina zuek ere ez. Jolastuko dugu eta ez bazarete ondo sentitzen zuek ez duzue jolastuko-Ibaik esan zuen.

-Eskerrik asko ibai!! Zuk bai ulertzen diguzula!- esan zuten 4 neskek.

Azkenean, denek ulertu zuten eta jokatu egin zuten.Honek esan nahi du  du denok eskubide berekoak garela eta inor ez du esan behar jolastuko duzun edo ez, zure esku dago jokatzea edo ez!!.Hau desagertu behar da eta denok ulertu behar dugu ESKUBIDEA BERAK DITUGULA ETA KITTO!!!!

                                        Mi tranquila casa 

Mi casa está en Usansolo en el número dos en la segunda planta

Mi edificio tiene la fachada pintada de naranja, está compuesta por  cinco plantas, con flores en los balcones. 

Si abrimos la puerta de mi casa encontraremos un gran espejo.

A mano derecha de la entrada está la cocina.

Es pequeña con muebles tradicionales. Además, tiene una mesa y electrodomésticos.

Es un  lugar donde a veces nos reunimos para cenar.

A mano izquierda está el salón con  un sillón. Delante del sillón hay una tele grande y al lado de la tele hay una mesa.Si abres la puerta que está en el salón llegaremos al balcón donde está la tortuga que se llama Kiwi. 

Si seguimos el pasillo la siguiente puerta es el baño. Está hecho con baldosa tiene una bañera  pequeña y un lavabo con espejo donde me suelo mirar para hacerme las trenzas

Si seguimos el pasillo, a mano izquierda está mi habitación.Es un lugar acogedor que comparto con mi hermana hay una ventana enfrente de la tele y un armario a mano izquierda. Además hay una litera en la esquina y yo duermo abajo.

Por lo tanto, vivo en una casa clásica,tranquila y acogedora.

Vivo muy feliz en ella con toda mi familia.

MI HOGAR

Mi acogedora casa está situada en Usansolo, calle Pertxin, número 22, 2.ºC. Este piso es una vivienda que consta de tres dormitorios, una sala de estar, una cocina, dos baños y una entrada.

Mi casa es bastante grande pero el espacio está muy bien aprovechado y su magnífica distribución da una gran sensación de amplitud. Sus grandes ventanales hacen el hogar muy luminoso. 

La amplia entrada da acceso a una espaciosa  sala de estar. Nada más entrar puedes observar un enorme acogedor sofá gris. Por un lado, a la izquierda, del sofá existe una mesa de gran tamaño. Por otro lado, a la derecha, hay amplias ventanas que acceden a un largo y amplio balcón. En frente del sofá, se encuentran unos enormes muebles blancos. En estos también se observa una gran televisión. Detrás de estos muebles hay una maravillosa pared amarilla que contrasta con los muebles blancos.

Cuando se acaba el pasillo, lo primero que ves es mi acogedora habitación. Al entrar en ella, se contempla un sofá naranja. En frente de éste, hay una gran litera morada y blanca con unos cajones de colores. Detrás de ésta, existe una pared de colores, amarillo, verde, azul y morado. Entre la litera y el sofá, se encuentra un bonito escritorio blanco con una lámpara amarilla. Encima de este, hay unas enormes ventanas que hacen muy luminosa la habitación. Al otro lado del escritorio, se contemplan unos grandes armarios empotrados con un espejo. 

En resumen, he escogido estos lugares porque son muy importantes para mi, porque es donde paso la mayoría de mi tiempo y me parecen muy bonitos. Estos cuartos dan una sensación de amplitud y sencillez, pero a la vez, son muy atractivos.

 Mi dulce hogar

El edificio que está situado en Usansolo, calle Oletxe, nº 24es de cinco pisos, a pesar de su sencillez resulta muy llamativo el contraste del ladrillo rojo con el tejado de color negro. El piso 3ºA ,donde yo vivo,es una vivienda que consta de 3 dormitorios, salón, cocina, 2 baños, un balcón y una entrada. 

Mi piso no es muy grande, pero para tres personas que habitamos en él, es un espacio muy bien aprovechado. Sus enormes ventanales hacen un piso muy luminoso y llamativo.

Al entrar, si giras a la derecha, encuentras una maravillosa sala de estar. En frente, hay una gran mesa y en la pared trasera encuentras un enorme reloj con números romanos. Dejando ese lado derecho, puedes encontrar un sofá de color marrón ,en el que en un lateral puedes sacar dos taburetes y levantando el cherlón puedes guardar las mantas. En frente del sofa,hay colocada una televisión encima de un precioso mueble de color marron muy claro y a la derecha hay una enorme planta. 

En la mitad del pasillo, girando a la derecha, se encuentra mi habitación. Al entrar en ella lo primero que ves es una enorme cama con dos mesitas de noche a los laterales y dos cojines con un muñeco en el centro, A la derecha puedes apreciar un armario blanco con una raya de color gris y al fondo de la habitacion hay un zapatero de color blanco., Sobre el zapatero tengo mis colonias junto a la figura de una bici, Encima del zapatero tengo unas baldas de color rosa con unas cuantas fotos de mi familia. 

En resumen, he elegido estos lugares porque son unos de los mejores sitios de  mi casa, a parte de eso es donde más tiempo paso junto con mi familia.

AZTERKETAKO TRANPA

Bazen behin, eskola bat. Eskola horretan beste, guztietan bezala, azterketak egiten ziren. Kasu honetan azterketak egiteko 6.mailan arazoak zeuden. 

Azterketarako ikasi beharrean betaurrekoak, eskumumuturrak, diademak, ileko gomak…. inteligenteak eramaten zituzten emaitzak esateko.

Egun bateak, andereñoak konturatu ziren eta mateko azterketa sorpesa bat jarri zuten. Arazoa zen inork ez zuela ezta ikasi ezta bere trikimailua eraman eta ez zekiten zer jarri. Guztiek 0 atera zuten ez zeketilako.

Horren ostean, inork ez zituen bere trikimailu horiek berriro eraman eta gehiago ikasten hasi ziren. 

Hala bazan edo ez bazan, sar dadila eskolako tranpan.

 

HORI GERTATZEN DA OPARI BAT TXARTO ERABILTZEN DENEAN

 HORI GERTATZEN DA OPARI BAT TXARTO ERABILTZEN DUZUNEAN...

   Bazein behin ume bat Adriana deitutakoa. Egunero-eguero gauetan ohean zegoenean 10 minutuz itzartuta zegoen; edo gauzak pentsatzen, edo abesten, edo dantzatzen… 

   Beti hori egiten zuen gau bat iritsi arte. Adriana bere logelan zegoen, bere lagun batetan pentsatzen. Adrianak arazo bat dauka; pentsatzen duen guztia esaten duela, baina gauetan panpinekin hitz egiten du, Lola, Lolita eta Rosaliarekin:

-Ez zait ondo iruditzen Patriciak egin duena, nire lagun mina kendu dit-kexatu zen Adriana.

-(...)-esan zuen Rosaliak

-Ez ez duzu ondo ulertzen Rosalia, nire lagun minarekin dago denbora guztian, eta ja ez dit kasurik egiten.-aipatu zuen Adrianak.

   Elkarrizketa aurrera joanda, Adrianak zarata bat entzun zuen, begiak itxi eta bat-batean Lola, Lolita, Rosalia eta bere mugikorra desagertu egin ziren. Baina horren ordez Aladinen pelikulan agertzen zen lanpara haren ohean agertu zen.

-ZER DA TRAMANKULU ITSUSI HAU!-ohikuatu zuen Adrianak.-Nik nire Lola, Lolita, Rosalia eta mugikorra nahi dut-esan zuen Adrianak.

   Adrianak Aladin pelikula ikusi eta ironia apur batekin eskuarekin igurtziren ordez ipurdiarekin igurtzi zuen haserre zegoelako.

   Eta ezetz asmatu zer gertartu zen!...Mago bat agertu zen!!! Eta hiru amets oparitzen zituen, bueno agian oparitu ez da hitz hoberena. Besteen gauzak hartzen zituen; kasu honetan Lola, Lolita, Rosalia eta mugikorra.

-Kaixo neskatza-hasi zen magoa.

-Behar nuena, ero bat nire logelan…-jarraitu zuen Adriana.

-Agian bai, ero bat nahiz, berdin dio ni hemen beste gauza bategaitik nago.Hiru amets bete ahal dizkizut-iragarri zuen magoak.

-Ongi da, lehenengoa zera da: nire Lola, Lolita, Rosalia eta mugikorra ekartzea, bigarrenez, Patricia desagertzea nahi dut, eta hirugarrengoz iraganera bidaiatzeko poterea nahi dut. -agindu zuen Adrianak.

   Eta momentu batetik bestera bere gauzak agertu ziren, Patricia desagertu eta poterea zuen.

   Momentu berean Adriana 50 urte iraganera joan zen, baina bere amak deitu egin zionez bueltan joan nahi zuen.Orain 50 urte aurrera  joango zen, baina ezin izan zuen zeren eta ez zeukan atzera bidaiatzeko potererik. 

Mi Casa

 Mi casa es unifamiliar, muy espaciosa y acogedora, tiene varios baños, 2 en el segundo piso, 1 en el primero y 1 en el tercero, 4 habitaciones, 3 en el segundo piso y uno en el tercero y un comedor-cocina muy grande en el piso de abajo.

Nada más entrar está el salón, hay dos grandes sofás y una televisión al lado de la pared. En el salón hay varias puertas, una de las puertas todo recto haci la izquierda da las escaleras para subir o bajar, otra por la derecha a los dos baños y la última, hacia la derecha recto mi habitación o en el pasillo a la derecha hacia la de mis padres.

En las habitaciones tenemos armarios y una o dos camas. En mi cuarto en concreto tengo un puff para sentarse y es muy cómodo y fácil de mover. La cama la tengo pegada a la pared derecha y justo entre la cama y los armarios hay  una ventana. En la pared izquierda tengo una balda para mis cuadernos y libros.

Si vamos por las escaleras y bajamos al primer piso está la cocina y el comedor, posee una gran mesa para una comida de familia completa y otra televisión pegada a la pared del fondo. La cocina y el comedor se encuentran en la misma habitación y no están separadas como en la mayoría de las casas. 

En mi opinión un chalet o casa unifamiliar es lo mejor porque puede agrupar a mucha gente y es espaciosa, perfecta para familias numerosas y también para tener algunas mascotas, pero lo malo es a la hora de limpiar una casa tan grande por completo, si quieres mantenerla limpia.

BIENVENIDOS A UN SITIO LLENO DE RECUERDOS

 BIENVENIDOS A UN SITIO LLENO DE RECUERDOS

   Hoy os voy a enseñar el lugar en el   que me crié, mi casa. Está situada en la calle Laminarrieta, en el piso 2B del número 27. Aunque mi casa sea un piso y no sea la más grande, le tengo un montón de cariño, porque en ella tengo muchos recuerdos.

   Cuando entras a mi casa, te encuentras la entrada y en ella salen dos cuartos y un pasillo. A la derecha está la despensa, en el medio el salón y a la izquierda el pasillo.Si continuas por éste y si miras a la izquierda se contempla la cocina y a la derecha un cuarto de baño. Más adelante      a la izquierda hay un cuarto para invitados y a la derecha continua el pasillo. A continuación, a la izquierda, hay otro cuarto de baño grande y si sigues por el pasillo llegas a  los dos cuartos de dormir. En la izquierda se puede ver el cuarto de mi hermana y mio y a la derecha el de mis padres.

   Mi cuarto lo comparto con mi hermana y por eso tiene una litera. Ésta es muy grande, y como es blanco  ilumina y contrasta con la mayoría de los objetos. Por ejemplo, los dos armarios, que es donde guardo los juguetes y la ropa, el escritorio donde hago los deberes y pinto, y el banco para sentarme y dejar las  cosas. El color de la pared es rosa y morado y la alfombra es rosa. A través de las ventanas se puede apreciar un paisaje extraordinario.

   Este último  es un sitio donde yo descanso y despejo la mente con las ventanas bien abiertas enseñándome el panorama. El salón también da al balcón donde se contempla el paisaje que se ve por las ventanas, y también ilumina la estancia. El suelo del salón es castaño. El sofá es tan cómodo que se puede hasta dormir en él. 

   El cuarto de mis padres es más grande que el mío, y en vez de una litera tiene una cama de matrimonio enorme donde me encanta tirarme, y es muy cómoda. También tiene un armario empotrado de gran tamaño , y ahí guardan la ropa. Además también hay una puerta que lleva a otra sala en la cual mi madre guarda los zapatos. El cuarto tiene unas ventanas que dan la vista al balcón al que se  sale por el salón.

   En resumen, los cuartos que he escogido los he elegido porque los admiro un montón, ya que me encantnan porque son las habitaciones que más aprecio de toda la casa: son muy bonitos y acogedores. Dan una sensación de amplitud y sencillez, pero al mismo tiempo son muy atractivos.