Nekane futbolaria

Bazen behin  neskatxa bat  Nekane deitzen zena. 13  urte zituen asko gustatzen zitzaion futbola. Hori dela  eta, patio guztietan jolasten zuen,mutiko batzuek  hau esan arte:

-Ez ,ez duzu jolastuko neska bat zarelako

-Eta oso txarto jolasten duzu.

Eta Nekanek hau esan zion:

-Bale 

Etxera joateko ordua zen eta amari gertatutakoa kontatu zion. Orduan, Nekanek erabaki zuen futbolera apuntatzea hobetzeko.

Egunak pasatu ondoren Nekane futbolera beste lagunekin jolastea erabaki zuen eta mutilak ahoa zabalik geratu ziren hain ondo jokatzeagatik.

Orain  emakumeen taldeko  futbolari oda eta  Athletic Bilbao taldean  jokatzen du. Orain mutilak bere lagunak dira eta partida bat jokatzen duenean animatzen diote.

 Nora eta kotoia 

Behin batean Nora izeneko neska bat zegoen. Egun batean, dutxatu ondoren belarriak garbitzeko kotoi-zotz bat sartu nahi zuen belarrietatik, baina Amak hau esan zion:

- Ez sartu hori belarrietatik! Kotoia hor geratu ahal delako. 

- Bai Ama, bakarrik segundu bat izango da, belarriak garbitzeko besterik ez.

- Beste gauza batekin garbitu ahal duzu. Esan zuen bere Amak.

Segituan Norak kotoia belarritik sartu zuen eta punta bat bere balarrian geratu zen. Neskatxoak ez zion amari gertatu zena kontatu nahi eta beste kotoi bat sartu zuen belarritik bestea kentzeko, baina ez zuen funtzionatu. Beranduago Amari deitzea erabaki zuen eta hospitalera eraman zuen. Medikuak pintxa batekin atera zitzaion kotoia.

Handik aurrera ez zuen gehiago kotoi bat belarritik sartuko eta Amari kasu gehiago egingo ziola erabaki zuen.

HODEIAK BAINO ALTUAGO

 

Baziren behin, bi Errusiar Mendi, bata Dragon Khan deitzen zen eta bestea Expedition Everest. Oso ospetsuak ziren ordu bakoitzean 2000 pertsona ibiltzen zirelako.

Baina, bien artean lehiaketan zeuden ea nor zen hoberena, azkarrena, altuena…Orduan asko handitu ziren:

- Baietz nik irabazi. -esan zion Dragon Khanek

-Hori bai gezurra. Jarraitu zuen Expedition Everestek.

Orduan hain altuak egin ziren 2.750 metrotara heldu zirela biak. Baina, ez ziren konturatzen, baina gero eta pertsona gutxiago joaten ziren horra. Egun baten bi Errusiar Mendiek Everest mendiak ikusi ahal zituzten, baina ez gorantza begira, baizik eta berantza: 12.245 metro zituztelako gutxi gora bera.

Horren ondoren, konturatu ziren egia zelaez zela inor joaten, goian hil egingo zirelako. Oso triste jarri ziren eta sekulako esfortzua egin zuten berriro bere tamaina izateko,hau da gutxi gora bera 50 metro izateko.

Horren ostean, ez zuten inoiz gehiago lehiaketarik egin, apur bat gehiago baino ez ziren luzatu.

DRAGON KHAN                                                                   EXPEDITION EVEREST

DRAGON KHAN                                                                             EXPEDITION EVEREST 

Edoskitzea

       

Ugaztun guztiek edoskitzen dute. Haur bat jaiotzen denean beharrezkoa da edoskitzea haurra elikatzeko. Forma naturalean , titietatik hartzen dute esnea edo esnea gauza batekin gorputzetik ateratzea eta gero umeari ematen zaio. Era artifiziala, esne-hautsak egiten da. Esne-hautsak ur beroarekin nahasten dira.

Era artifizialean ematen da amak ezin duenean.  Elkartasun oso handia sortzen da amaren eta haurraren artean ama beti dagoelako bere haurra zaintzen. Gaixotasunetatik babesten dio amak eta ume elkartasun bat sortzen du bere amarekin. Gorputzak esnea sortzen du eta horren ondorioz titiak handiagoak egiten dira.

Nire iritziz, oso garrantzitsua da zeren eta umea bere amarekin egoten da eta ere gaixotasunetik babesten dio umeari. Azkenean, oso garrantzitsua da niretzat.

 EDOSKITZEA

Edoskitzeak umeek esnez umea elikatzean datza.Jaioberritan, lehenengo 6 hilabeteetan, ezinbestekoa da elikagai bakarra delako.

Edoskitzea giza espeziean  eta ugaztunetan aurki daiteke. Amak bularra ematen dio haurrari  hazkunde eta garapen zuzenerako. Era horretan, elikagai aproposa emateko modu hoberena da.

Umea elikatzeko egiten dute eta era naturalean eta artifizialean egin daiteke. Edoskitze artifiziala bularra emateko modu bat da.

Elikadura artifiziala haurtxoak elikatzeko modua da. Amak ezin duelako edo egin nahi ez duelako aukeratzen duelako. Adibidez, amak medizinak edo infekzioak hartzen baditu, ezingo du bularra eman, umeak esnea sendagaiekin hartu ahal duelako eta hori umearentzat oso  kaltegarria da.

Erditzeak eta bularra emateak oxitozina ekoiztea bultzatzen dute, maitasunaren hormona izenaz ezagutzen dena. Plazera sentitzen dugunean askatzen dugun hormona da eta horrek amaren eta haurratxoaren arteko lotura harremana eragiten du.

Edoskitzea osasunerako onura positiboak ditu haurrarentzat zein amarentzat.

Edoskitzeak  haurra infekzioetatik babesten du,bizitzan geroago beste gaixotasun batzuk izateko arriskuan ez egoteko. Edozelan ere, amarentzat edoskitzea arriskutsua da “cancer de mama” eta ovaco izena duten gaixotasunak hartu ahal dituelako.

Azkenik, nire iritzia emango dizuet. Momentu garrantzitsu bat dela uste dut zure bihotza entzuten duelako, eskuetan duzulako, mimoak ematen dizkiozulako… eta hori umearen garapenerako positiboa delako. Horrez gain, estetikoki begiratuta, amari, bularrak  handitu egiten zaizkio eta  umea ez badu edaten erori ahalzaizkio.

Badakizu zer naizen?

 Zer naiz? 

1880tik 1883ra arteko egun baten jaio nintzen. Zehatz-mehatz Uztailaren 28an

betetzen ditut urteak eta orain 138 urte ditut.  Ibai baten erdian nago Ibaizabal

ibaian, hain zuzen, eta herri batetik beste herri batera eramaten ditut pertsona madarikatuak. Pertsonak eta beraien kotxe astunak garraiatzeko sortu ninduten.

Jaio nintzenean arropa oso itsusia jarri zidaten, beltzez negoen jantzita, baita

burua ere. Ez zitzaidan batere gustatzen eta arropa erretzen zitzaidan eguzkiarekin.

Nire gurasoei esan nien eta orain goitik bera gorriz nago jantzita. Behintzat

hobeago nagoela uste dut eta, gainera, ez naiz batere erretzen.

Oso urduri egon nintzen nire lehenengo bidaian nire lehen egunean, apurtuko

nintzelako eta hil egingo nintzela uste nuelako. Baina, guztia oso ondo joan zen.

1936an gerra etorri zen, nola ez, berriro pertsona maradikatuak. Ez dakit zer

daukadan beraiekin. Jarraituko dut. 1936an gerra etorri zen eta beldur handiaizan nuen

eta zauri asko egin zizkidaten. Baina, anbulantzia etorri eta konpondu egin zidaten.

Asko aldatu naiz jaio nintzenetik. Adibidez, txikitan beltza nintzen eta gaur egun

gorria. Bestalde, orain pisu handiagoa dut teknologia gorantza joan delako eta

pertsonak gero eta  gehiago nekatzen direlako.

Baten txarto iratzarri nintzen eta zer edo zer gertatuko zitzaidala usaintzen nuen,

eta ala izan zen. Kotxeak igarotzeko lekua lokartu zitzaidan eta kotxe bat pasatzean

ezin izan nuen jasan eta kotxea uretara jausi zen. Eskerrak pertsona ez zegoela

barruan. Oso triste egon nintzen nire lana ez nuelako ondo egin, baina medikura joan

eta eskerrak ez zaidala gehiagotan gertatu. Oso harro sentitzen naiz lan honetaz eta

138 urte izanda zaharra naiz eta.

                                                ZER NAIZ?

SIMPLEMENTE ELAY

 Hace varios años vivía un hombre llamado Elay que quería viajar a la luna. Tras varios años consiguió el dinero suficiente para poder hacer un viaje a ella. Estaba entusiasmado por llegar, era su sueño desde pequeño.

Partió de la estación espacial muy feliz aunque todavía le quedaran 132 horas para llegar.

Cuando por fin sobrepasó la atmósfera estaba muy nervioso. Siete horas después llegó a la Luna y encontró a Bob Esponja, se hicieron muy amigos pero como al hombre cada vez le quedaba menos oxígeno, bajaron juntos a la Tierra.

Bruscamente, cuando llegaron a la casa de Elay, dicho hombre lo asesinó  con una katana pero no fue nada fácil porque Bob Esponja se resistía con sus brazos y con sus piernas mientras lanzaba chillidos de ayuda.  Lo descuartizó  para ver si había algo dentro de sus agujeros. Descubrió que allí vivían unos cuantos pitufos.

Para que no sospecharan del cuerpo, lo usó como esponja y los pitufos se hicieron muy amigos de Elay y  los asesinó a ellos también. Para ello usó la misma katana que con Bob Esponja.

Este último que parecía estar muerto, mientras se desangraba llamó a la policía y detuvieron a Elay.

 Aquí se acaba la historia de Elay, un verdadero psicópata.

Zapatito rotos o, cuénteme usted otro.

Este es Elay:

                                                      Balea eta orka

Behin batean, bale bat, etxetik joan zen paseo bat ematera. Bidetik, orka bat aurkitu zuen eta agurtu zion. Orduan, orka pentsakor gelditu zen, eta haren buruari esan zion bera zela balearen harraparia. Balea hiltzeko asmoz, bira bat eman zuen eta harrapatuko zuenean, desagertu egin zen. Balea ez zen tontoa izan eta orkak pentsatu zuena pentsatu zuen, baina alderantziz. 

Amaiera

A. Zaita

Edoskitzea

Edoskitzea umeak esnez elikatzea da. Jaioberriaren lehenengo sei

hilabeteetan ezinbestekoa da. Umea elikatzeko egiten da. Gehienetan

haurtxoak bularretik hartzen dute, baina era artifizialean ere eman ahal diote,

zailtasunak baudaude, amak ezin duelako edo erabaki hori hartzen dutelako.

Edoskitzea onugarria da amarentzat eta baita ere umeearentzat. Beraien bien

aktibitate-lotura sortzen dutelako. Amaren esnea oso ona da, behar dituen elikagai

guztiak ditu eta gaixotasun askoren kontrako defentsak betetzen ditu.

Nire ustez, momentua oso garrantzitsua dela uste dut, amarekin dagoelako

eta momentu ahaztezinak pasatzen dituztelako biek batera. Amaren

gorputzean aldaketa asko sortzen dira adibidez; titiak haztea eta puztea.

GURE LEHEN JANARIA

 

Ugaztunek bakarrik egiten dute prozesu hau. Prozesu honen izena Edoskitzea da

eta umeari lehen hilabeteetan datza ematean.

 Edoskitzea, umeari elikatzeko, autodefentsak amarengandik umearengandik pasatzeko,

bakteriak hiltzeko eta umeak bizitza on eta osasuntsua izateko balio du. 

Bi aukera daude umeari esnea eman: lehenengoa, naturalean, hau da, amaren tititik

hartzen du; eta bigarrena, hau da, artifiziala dena, biberoietik hartzen du. Biberoietik

hartzen ditugu, normalena da amak esnea ezin egin izana, edo ez du esan nahi hura umeari

eman nahi.

You dut, amaren esnean ematean bere gorputzeko informazioa hartzen du eta

konektatuagoa zaudela berarengandik. 

Edoskitzea, amarentzat, ona da minbizia sahiesten dizulako. Umeentzat ona ematen du

amaren bitaminak eta defentsk ere hartzen dutelako. Bientzako bear ona da edoskitzea.

Nire ustez, bear momentu behar da umearen lehen janaria delako. Amaren gorputzean

apur bat potoltzen da, baina edoskitzen argal jartzen zara. Bestalde, bear prozesua

polita dela iruditzen zait

Edoskitzea

Edoskitzea, ugaztunek besterik egin ahal duten gauza bat da. Edoskitzeari, kumeak amaren bularretik esnea edaten duenean esaten zaio. Edoskitzea, beste motatako animalia batzuek egin ahal dute, baina edaten dutena ez da benetako esnea. Normalean, ume bat edoskitzen da 6. hilabetetaraino. Batzutan, 12 hilabetetaraino ere izan daiteke, baina hori amaren gorputza oso makina ona bada besterik ez gertatzen da. Prozesu hau, haurrarentzat, oso garrantzitsua da, eta ez badu bere bizitzako lehenengo hilabetetan egiten, ziur aski hilko litzateke.

Alde batetik, arrazoi batzuk daude era naturalean egiteko, eta bestetik modu artifizialean egiteko. Naturalak hurrengoak dira: umeari infekzioen aurka defendatzen laguntzen duelako, alergiak sahiesten dituelako eta hainbat egoera kronikoren aurka babesten duelako. Eta arrazoiak modu artifizialean ere badaude, adibidez: izan daitekela amaren esnea hain ondo ez egotea eta umea txarto jartzea eragiten du. Amak umea edoskitzen duenean, haurrari behar duen segurtasuna eta konfiantza ematen dio, gero inguruko mundua esploratu ahal izateko. Gainera, amarekin afinitate handia izateko, haurrak ikasiak jaiotzen dira: instintiboki haiekin beti lotuta egon nahi dute.

Zientifiko adituek (espertoek) diotenez, amarentzat eta umearentzat, amak edoskitzea haurrarentzat ona da. Umeari edoskitzean karbohidrato, proteina eta koipe kopuru egokia ematea lortzen da. Umeak behar dituzten digestio-proteinak, mineralak, bitaminak eta hormonak eskaintzen dizkio, eta umea gaixotu ez dadin laguntzen duten antigorputzak ditu.

Nire ustez, ume bat edoskitzea oso garrantzitsua da, amarekin lotura moduko bat sortzen duelako, umea eta ama  lotuago egotea eragiten du. Baina amari, aldaketak sortzen dizkio, amarentzat odol, esne eta bestelako fluidoen gehikuntza delako, puztuta eta minduta daude.

 

ZER NAIZ?

 ZER NAIZ?

1874an sortu nintzen. 

Fabriketan, zakarrontzietan, pertsona baten motxilan edo etxean egon ahal naiz.

Likidoak nire barruan eramateko balio dut.

Munduko bi gerratan egon naiz, gauza desatseginak ikusi nituen eta ahaztu nahi ditut, baina zientzian oso lagungarria izan naiz eta aurrerapen asko egin dituzte nirekin.

Gaur egun plastikozkoa zein kristalezkoa  izan ahal naiz.

Futbol partida garrantzitsu baten ostean jokalariek erabili ninduten. Hori izan zen nire bizitzako momenturik hoberena. Pozik eta zoriontsu sentitu nintzen. Horregaitik nire buruaz harro sentitzen naiz zeren eta azken finean lagungarria izan naiz.

ZER NAIZ???

 ZER NAIZ?

1857 sortu ninduen, zikinkeria asko goen leku batean, Emorroideak kentzea eta garbitzea da nire funtzioa.

Nire momentu garrantzitsuena txerri ninja batzuk lapurtu zidatenekoa da jende asko zegoen nire bila, baina Nika Mkguerrenek eta bere lagunak dena ikusi zuten inork ez zuela sinetsiko 7 urteko neska batzuei, baina jende askok ez zekien hori, Nika zeukan meka bat, eta bere laguna egiten zuen magia, orduan joan ziren niren bila eta momentu batean ikusi zuten cherri ninjak, eta orduan, Nika elektrokutatu zitusten, baina txerri ninjak es suten bakean itzi eta bere katanekin ebaki zuten, orduan Agata portal bat egin zuen, eta txerri ninjak ez dira berriro ikuzi, orain bakarrik nago leku berdinean.

Nire bizitzako momentu txarrena eta nazkagarriena egunerokoa da. Beti da berdina eta beti kentzen didate bat eta gero igurtzen didate leku berdinean,

zakar dagoen leku berdinean, eta ori haserretzen dit.

 Zergatik aurkitzen didate leku guztietan?

Antzina-antzina,  1860.urtean sortu nintzen, Nueva Yorken, besteen usain txarrak usaintzeko, besten formen itxurak hartzeko eta pertsonek nire saporea eta perfumea kentzeko.

Lehen txiklea izan nintzen, Jhon Colgan sortutakoa.

Nire funtzioa pertsona askoren antsietatea kentzea da.

Baten bakarrik pasatu nuen  ongi, beste txikleen inguruan negoelako. Bestalde, oso ondo  pasatu nuen nire jabeak zaborretara bota ninduelako eta horri esker, abentura bat izan nuen. ori bai, deseroso nengoen, baina zaborraren lagun bihurtu nintzen. 

Gaur egun sapore askoko txikleen laguna egiten ari naiz.

Dibertigarria naiz, lagunak oso arin egiten ditut. Fisikoki forma infinito ditut eta more kolorekoa naiz.

Oso gaizki pasatu nuen mutiko bat ahoan ninduelako eta zarata asko egiten zuen nirekin . Orduan  bere irakaslea konturatu zen eta  niri  zaborretara botatzea agindu zion. Noski umeak obeditu zuen. 30 minutu geroago patio ordua zen, ez zeuden  umeak ezta irakasleak Orduan  aprobetxatu nuen  zaborretik kanpo irteteko. Zakarrontziari ideia kontatu nion eta  planak arin egin genituen. Hortik aurrera eskapatu ginen. Hori bai niretzat  oso zaila zen eskaileratik joatea itsasten nintzelako.

BA AL DAKIZUE ZER NAIZEN?

Zer naiz?

    Zer naiz?

xlx.mendean sortu nintzen.

Garajean nago eta batzutan nire jabeak kalera ateratzen nau.

Garraiobide merke bezala sortu ninduten, baina orain ondo pasatzeko eta kirola egiteko ere erabitzen naute.

Nire momentu garrantzitsuenak mendira joaten naizenean dira.Gurpilek batzutan harriekin txarto pasatzen dute.

Gaur egun gutxiago  pisatzen dut,nire frenoak hobeagoak dira amortiguadoreak baita ere. Urteak pasa ahala hobetu egin naiz !

Behin mendian egon nintzeneta gurpila apurtu zitzaidaneta oso haserre ipini nintzen. Orduan, laguntzeko   pertszona bat etorri zen eta pozik ipini nintzen.

Mendira joan nintzen eta mendian nengoela harri batek gurpila zulatu zidan eta jausi egin nintzen. Min hadia hartu nuen eta oso haserre jarri nintzen. Gero lagun bat etorri zen eta gurpila konpontzen lagundu zidan. Oso pozik jarri nintzen!

ZER NAIZ….?

Ni 1902an sortu ninduten, Perun, baina oraintxe bertan geletan nago. Zaborra botatzeko sortu ninduten, baina gaur egun        saskibaloiko saski bezala erabiltzen naute.

Nire momentu garrantzitsuena saskia bezala erabiltzen hasi nindutenean da, oso dibertigarria izan zen. Neska-mutilak nigana joaten diren bakoitzean paper bat botatzen didate eta ez dira alde egiten saskiratu arte.

Gaur egun oso modernoa naiz, palanka bat eta txapel bat dut. Eta modu askotakoa naiz, paperekoa, plastikoa, beirakoa, organikoak, denetarikoa....

2017ko inauterietan danborrak egin zituzten eta 3 danbor falta zirenez, nigana etorri, hartu eta margotu ninduten. Marraztu eta jantzi ere egin ninduten. Ni oso urduri negoen. Orduan ume batekin joan nintzen eszenatokira dantzatzera. Egia esateko hasieran urduri egon nintzen,   baina gero ohitu egin nintzen eta oso dibertigarria izan zen. Horren ostean, nire buruaz oso harro nago.

Zer naiz?

          

1886 ko urriaren 28an jaio nintzen. Uharte batean nago eta apaingarri moduan balio dut.

Dorre bikietan atentatuak egon zirenean, 8 urtez egon nintzen itxita, ez zen  pertsonarik sartzen. Oso triste egon nintzen. Orain kontrolak egiten dituzte nire barnera sartzeko. 1980 berriztu egin nintzen eta gaur egun sortu nintzeneko itxura bera daukat.

Nire urtebetzea urriaren 28an da eta lehen faro moduan balio nuen. Nire gorputzeko zati bat 1916ean zabaldu zen. Nire buruaz bai sentitzen naiz harro.  Famatua naizelako

Zer izango ote naiz????

 

Zer izango naiz?

ZER IZANGO NAIZ?

Ni objetu asko moduan fabrika baten sortu nintzen eta nire funtzioa

nire jabeari lekuetara arin eramatea da. Orain leku askotan nago eta

asko erabiltzen naute gaur egun.

Ni sortu baino lehenago karroak zalditik lotuta erabiltzen ziren. Hasieran

ez neukan motorrik eta laster elektrikoa izango naiz.

Nire momentu onenak pertsona oso famatuak eraman ditudanean izan

dira eta karrera oso garrantzitsuetan egon izana.

Pertsona famatu bat eroaterakoan oso pozik zentitu naiz eta

karreretan urduri nago baina ausarta naiz beti iribazteko.

Zer naiz??? Zertan bihurtu naiz???

 1877 sortu nintzen.

Etxetan,eskoletan eta kontzertuetan nago.

Jendea gor ipintzeko sortu nintzen eta hori da  azkenean nire funtzioa.

Nire momentu garrantzitsuenak udan eta jaietan dira. Kontzertuak egoten direnean martxan jartzen naute. 

Nik denetariko tamainak ditut txikiak, haundiak…  eta formak asko ere baditut.

Kontzertuetan nagoenean denetarik ikusten dut eta  jente asko ikusi dut nire lekutik.

AC DCko kontzertu batean nengoenean jende asko ikusi nuen eta oso berezia izan zen.Ni beste inor baino kontzertu gehiagotan egon naiz eta abezlarien ondo ondoan egon naiz eta abezlari askok ezagutzen diet.

Bai nire buruz oso harro nago.